Hertenbiefstuk met portsaus

Ingrediënten voor 4 personen:
•    4 hertenbiefstukken
•    Peper en zout naar smaak
•    2 eetlepels water
•    300 milliliter rode port (ruby)
•    200 milliliter wildfond
•    4 takjes verse tijm
•    2 theelepels honing
•    40g ongezouten roomboter

Snijd de roomboter in kleine blokjes en zet terug in de koelkast totdat je ‘m toevoegt.

Haal de biefstuk uit de koelkast en laat zeker een kwartier op kamertemperatuur komen.

Breng de port in een steelpan aan de kook samen met de wildfond en takjes tijm. Laat inkoken tot de helft en zet even aan de kant.

Doe een scheut olijfolie in een koekenpan en laat goed heet worden. Bestrooi de hertenbiefstuk aan beide kanten met peper en zout. Schroei de biefstuk op hoog vuur aan beide kanten 3 minuten dicht voor een medium garing. Gebruik voor het draaien van het vlees een vleestang en ga er niet in prikken met een vork, dat komt de smaak ten goede.

Wikkel iedere biefstuk in een stukje aluminiumfolie en laat 7 minuten rusten.

Terwijl het vlees rust maak je de saus af. Neem de pan waarin je de hertenbiefstukken gebakken hebt en blus deze af met 2 eetlepels water. Roer de aanbaksels los en voeg het portmengsel toe aan de koekenpan en laat circa 2 minuten op laag vuur inkoken. Laat de lege steelpan staan.

Voeg de honing toe en roer goed door. Breng de saus op smaak met peper en zout.

Zet een zeef op de steelpan en schenk de saus hier doorheen. Breng de saus in de steelpan weer aan de kook. Haal de pan nu van het vuur. Neem de ijskoude boter blokjes uit de koelkast en klop deze met een garde door de saus. Hier wordt je saus wat dikker van.

Leg ieder hertenbiefstukje op een bord en schenk hier een beetje van de saus overheen. Serveer de rest van de saus er apart bij. Lekker met rode kool en aardappelgratin.

Bron voor de saus: Uit de keuken van Levine

Hertenbiefstuk met portsaus aten wij met Kerst bij mijn ouders. Wij waren alle vier razend enthousiast over dit heerlijke recept! Deze saus is zo fluweelzacht en vol van smaak, echt top! Het duurde dan ook niet lang voordat Mark en ik dit recept thuis ook eens probeerden. De eerste keer werd de foto niet mooi maar gelukkig was er nog saus over die ik invroor. Dat bleek prima te kunnen want vorige week ontdooide ik ‘m en maakte ik dit heerlijke gerecht nog een keer. De saus is vrij dun, dat hoort ook zo. Eventueel kun je ‘m nog iets verder indikken met wat allesbinder maar dan is ie wel meteen minder zacht van structuur.